13 Aralık 2012

Beypazarı kurusu


Saygıdan kaynaklanan  sessizliğin “teslimiyet” olarak algılanması önce çok canımı sıkıyor.  İçimden benim bile tanımakta zorlandığım bir başkası çıkıyor.  Aslında önce kendimce şans veriyorum karşıma, bekliyorum. Devam edince o başkasının içimden fırlamasına engel olamıyorum, olmuyorum da zaten. Bırakıyorum benim sözcüklerim onun ağzından dökülüyor, biraz kırgın, biraz sinirli, ama kararlı. Güvenli ve umursamaz. Ve birlikte pişmanlık duymadan yola devam ediyoruz.
 

Lezzetli bir deneme eşliğinde elbette.....



 
 
 
 
Yazdan kalma bir deneme ve tarif "KırkFırın Ekmek" ten:
 

3 yorum:

durutarifler dedi ki...

Umarım yazdığın gibi yapıyorsundur. Bu devirde sustuğun zaman seni artık efendiden saymıyorlar ne yazık ki.
Çok ender olsada bende bazen cevap verebiliyorum :(
Sevgiler.

hanife dedi ki...

Çok önemli bir konu değilse eskisi kadar olmasada genelde susmayı tercih ediyorum...
takipteyim mutlu hafta sonları dilerim...

Disalce dedi ki...

benimde içimde benden daha asi biri var ama ben onu sadece içimde patlatıyorum..yine olan bana oluyo...

bu arada kurular nefissss...ellerine sağlık.

Google