28 Ekim 2007

Ekmek

Herkes için sofradaki yeri farklı.
Bana çocukluğumu hatırlattı bu sabah. Yedi kişilik bir aile (sonradan katılanlarla kocaman bir aile). Pazar sabahı herkes evde olduğu için mutlaka kahvaltı masası hazırlanırdı. O zamanlar telli ve elektrikli kızartma makinaları vardı. Bu makina pazar sabahları masanın ortasına kurulurdu. Ekmeği çok tüketen bir aile olmadığımız ve mutlaka taze ekmek olacak diye bir alışkanlığımız olmadığı için hafta içinde kalan ekmekler dilimlenir ve kızartılırdı. Bir kısmı “ekmek balığı” (yumurtaya bulanarak kızartılan) yapılırdı. Ve tabii radyo dinlenirdi. Ayrıca annemin puf börekleri veya patatesli kol böreği olurdu.
Sonra hayatımıza diyetler girdi ve ilk çıkan ekmek oldu. Bir de yıllar içinde fırın ekmekleri ile yaşadığım bazı nahoş görüntüler ekmeği iyice dışlamama neden oldu. Poşete girmiş ekmekleri tercih ettim.
Şimdi kendi ailemde de ekmek çok tüketilmiyor. Neredeyse sadece hafta sonu kahvaltılarında sofraya geliyor.
Bloglarla tanışınca evde ekmek yapmanın ne kadar zevkli ve ortaya çıkan ekmeklerin nasıl farklı bir lezzete sahip olduğunu gördüm. “Makinasız”. Tabii kaçırır mıyım, hemen el attım. Ve işte ekmeklerimden örnekler:







Malzemeler ve yapılışları: 500 gr un, ½ yaş maya (yarım bardak ılık suda 1 çay kaşığı şekerle kabarana kadar bekletiyorum.), 1 tatlı kaşığı tuz. Unu ve tuzu geniş bir kaba eliyorum, mayalı su ve ilave suyla yumuşakça bir hamur yapıyorum ve hafifçe yağla (zeytinyağı) toparlayıp kabarana kadar bekletiyorum. Sonra somun şekli verip, üzerine su sürüyorum ve ısınmakta olan fırına (200 C) koyuyorum.

Elbette Orhan Veli:
…………………….

Avucumda sıcaklığını duyduğum ekmek;
Üstümde hatırası kadar güzel sonbahar;
O bembeyaz, o tertemiz bulutlara dalar
Düşünürüm bir çocuk türküsü söyleyerek.
(1936/Varlık, 1.3.1952)
Herkesin ekmeğinin bol olmasını diliyorum bir yandan da............

7 yorum:

Beyhan dedi ki...

Ohh!!! Ekmekler birbirinden güzel,ellerinize sağlık.

meleginmarifetleri dedi ki...

ekmaksiz bir hayat düşünemem ben çok severim ekmeği pilav ve makarnayla bile ekmek yerim ekmeği hayatından çıkaranlara hayret ediyorum canım anlattığın sofrad beni çocukluğuma götürdü kapaklı elektrikli kızarma makinası bizimde çocukluğumuzun vazgeçilmez aletiydi ellerine sağlık yazı için iyigeceler dilerim hoşçakal... cumhuriyet bayramını kutlarım

Betül İnce dedi ki...

Sevgili Beyhan,

Ben de sana teşekkür ederim.
Sevgiler.

Melek'ciğim,

Haklısın. İnsan kilo almaya başlayınca ilk ekmekten şüpheleniyor! Ama evde kendi yaptığın sağlıklı ekmek olunca durum değişiyor tabii.
Ben de senin bayramını kutlarım.

Sevgiler,

Begüm dedi ki...

Ekmeksiz bir hayat düşünemiyorum....

sarımutfak-hande dedi ki...

selam canım
güzelyorumun için teşekkür ederim.
ekmeklerin çok güzel olmuş.eline sağlık.cumhuriyet bayramın kutlu olsun
sevgiler

NiNo dedi ki...

ekmekler harika gozukuyor:)anneannemin kahvaltı sofraları müthişti...Şimdi senin devralman harika.

daimamutfak dedi ki...

Ellerinize sa�l�k hepsi g�zel..Ekmek bal� yaz�n bana �ocuklu�umda annemin ekmekleri atmamak i�in tutumlu davran�n� hat�rlatt�.Ekmekler bayatlay�nca ekmek bal� yap�l�r ev re�eli ile harika olurdu..sevgiler

Google