Donut'tım.........

100 gr toz şeker
420 gr un
3 tatlı kaşığı kabartma tozu
1 çay kaşığı tuz
2 yumurta
2 yemek kaşığı erimiş tereyağı
1 tatlı kaşığı vanilya
225 gr süt

Elenmiş una diğer kuru malzemeyi ekleyip karıştırdım. Yumurtaları, tereyağını ve sütü iyice çırpıp, bu karışıma kuru karışımı ekledim. Ele yapışan bir hamur oluyor ve şekil verirken unla çalışmak gerekiyor. 2 cm kalınlığında yaptığım hamurdan önce çorba kasesiyle büyük yuvarlakları yaptım ve sonrada bunların ortalarını küçük bir kapakla deldim. Kızgın zeytinyağında kızartarak tarçın ve şekerli karışımla, pudra şekeriyle ve erimiş çikolatayla sıvadım.

Yararlandığım tarif burada.
Zeytinyağında kızartma yapmaktan korkmamanızı öneririm, çünkü zeytinyağının yanma noktası diğer yağlara göre daha yüksektir, yani ortalama kızartma derecesinin üzerindedir. Ayrıca, iyi ve düşük asitli bir sızma ile kızartma yaptığınız zaman genel kanı olan “yiyecekler kokuyor” gibi bir sorun olmaz (Riviera’da kullanılabilir elbette, ama benim tercihim her zaman sızmadan yana), tam tersine daha lezzetli ve hafif olurlar çünkü daha az yağ çekerler. Küçük bir öneri olarak, kızartmadan kalan zeytinyağını süzerek ağzı sıkıca kapalı bir kavanozda ve ışık almayan serin bir ortamda tutarak daha önce kızarttığınız aynı şeylerden yeniden kızartma yapacağınız zaman bir kaç kez daha kullanabilirsiniz.

Dendiğine göre donutlar (veya "doughnuts") önce Hollanda ve Almanya’da ortaya çıkmış. Aşçılar kalmış hamur parçalarını kızgın yağda kızartıp “yağlı kek” ismini vermişler. Bazı fırıncılar ise bu yağlı keklere delik açarak kızarttıktan sonra şekere bulamış. Deliğin yararı hamurun tam olarak pişmesini ve orta kısmın çiğ kalmamasını sağlaması imiş.