06 Kasım 2008

Katlanmış kağıtlar .....


Sabahın kör bir saaati. Ben yine o kız çocuğunu düşünüyorum. Sonra diğer kız çocukları aklıma geliyor. Yaşadıklarını gözlerimin önüne getirmemek için kapatmıyorum gözlerimi. Katlanmış kağıttan kestiğimiz el ele tutuşmuş kız çocukları gibi. Açtıkça çoğalıyorlar. Daha kendileri bile kendi bedenlerini tanıyamamışken. Sonra o sırıtan surat ve onun arkasına saklanmış sayısını bilemediğim diğer sırıtan suratlar. Ve onların bu kokuşmuşluğuna sırıtan, yokmuş gibi davranan, daha da ötesi haklı çıkaran sistemler. Tüm tepkiler havada uçuşuyor sanki.
Sonra yine kağıttan el ele tutuşmuş erkek çocuklar gözlerimin önüne geliyor, yaşanılanlar hiç bir zaman ortaya dökülmemiş, farkediyorum.
Sadece korku ve acı görüyorum gözlerinde ve daha kendilerinin bile tanımadıkları bedenlerinde.
Sonra bu kağıt çocukların geleceklerini hayal etmeye çalışıyorum ve çok ürküyorum. Nasıl ve ne zaman büyüdüklerini anlayamadan.....
Bitsin bunlar, belki kötü bir rüyadır bu diyorum ama devam ediyor. Yalnız çocukları düşünüyorum.
Bu kağıtların beyaz başladığını ve siyaha dönüştüğünü ve sonra renksizleşerek yaşamda uçuşup unutulduklarını farkediyorum.
Nasıl bir işkencedir ki bu karşılığını bulamıyor. Hep vardı ve varolacak dedirtiyor.
Ben gerçekten acı çekiyorum.

13 yorum:

Saliha dedi ki...

İÇİM Bİ FENA OLDU:(((

durutarifler dedi ki...

Sabah sabah içim bir fena oldu. Ama kaçarak da hiç bir şeyin üstü örtülmüyor değil mi ?

Bizim Evin Mutfağı-Aysel dedi ki...

Bunlar insan olamaz... Sözün bittiği yerdir...

Hülya dedi ki...

Anneler babalar amcalar(!) eğitilmedikçe sürüp gidecek bu üzeri örtülmek istenen kabuslar..

Ümidin var mı diyorsan...:(

Hala eğitimsizliğin yarattığı itaatten faydalanan birileri oldukça...

made in funda dedi ki...

diyecek bir şey bulamadım....

Adsız dedi ki...

Gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum.

Tijen dedi ki...

Çekmemek ne mümkün Betül'cüğüm.

Şeker Mutfak-Asia Asiye Aksakal dedi ki...

Çocuklar hep masum kalsın. Büyüdüklerinde erişkin olduklarında dahi masumiyetin bozulmaması en büyük dileğim. Onlar acı çekerken masumiyetlerini koruyabilirler mi :(
En derin sevgilerimle..

Betül İnce dedi ki...

Teşekkürler okuduğunuz ve duygularımı paylaştığınız için.
Üzerini kapatmak zaten mümkün değil, tepkinin ve çocuklarımıza bedenlerinin kendilerine ait olduğunu öğretmenin bir eğitim olduğuna inanıyorum.

ceyt dedi ki...

Betülcüğüm, yine çok güzel bir yazı yazmışsın.aynı zamanda da çok duygulu.etkilenmemek elde değil.yüreğine sağlık canım.
diğer bloguna da baktım sabunların harika.
öpüyorum sevgiler canım.

MMO dedi ki...

Betülcüğüm,
Yaşananlar hem midemi bulandırıyor hem de içimi bir çaresizliğin kaplamasına neden oluyor. Nasıl bir ülkede yaşıyoruz? Bir adam "bizden" mantığıyla bu kadar tutulur mu? Bu kadar desteklenir mi? Onu hapisten çıktığında arabasıyla almaya gelen ve pişmiş kelle gibi sırıtan kadında hiç ahlak ve gurur yok mudur? Ve daha nice yaşanan olaylar.. Daha dün haberlerde vardı: 11 yaşında bir kız çocuğunu kasa sırasında beklerken taciz eden bir sapık..Bunları gördükçe doğmamış çocuklarım ve bunlara maruz kalan diğer çocuklar için çok üzülüyorum..

Mutfak Havlusu dedi ki...

az önce tv de biri yaşadıklarımız normal miki bu ülkede diyor.
normal mi?

bu ülke diye başlayan kötücül cümleler kurmak ilkbaharda açan çiçeklerin masumluğunu sevincini yaşayan yaşatan bir ülkem olmasını yada daha orta halli bir hayatı veren bir ülkem olsun cümlelerime de öyle başlayım isterdim..
ne yazık ki güvensizlik kol geziyor,birileri suçluluklarına rağmen pişkin bir suratla aramızda gezerken şiddte her zaman karşı olan ben içimden yumruklayasım geliyor böylelerini hani eskilerin deyimiyle ibret-i alem olsun misali..
ama olmuyor olamıyor suçluların değil masum olanların yüzleri gizlienir bizde..
ezilen tacize uğrayan namussuz olur öldürülür ama onları o hale getirenlere kimse ses çıkartmaz..
***
o kadar çok birikmiş cümleler var ki...

Baharcicegi dedi ki...

Betül'cüm yazin cok icten ve cok duygu yüklü,katilmamak mümkün degil,cocuklar hep masum kalsin onlarin ruhunda derin izler birakilmasin.

Google