Sobelendim......

Sevgili Gönül beni sobelemiş. Acemi sobelenmesi olacak benim sobelenmem.

Ben sokak çocukluğunu doya doya yaşadım. Sabah çıkılır, yemeklerde girilir, sonra yatana kadar tekrar sokağa çıkılırdı. Hatta bazen öğle yemekleri henüz binayla dolmamış alanlarda yaptığımız su+toprak karışımı fırınlarda gizlice alınan kibrit yardımıyla yakılan ateşte patates ve soğan pişirilip yenilirdi. En sevilen oyun, gündüz ve gece, saklambaçtı, her türü.

Yeniyim ve acemiyim, ama içimden geldiği gibi anlatacağım.

Hakkımdaki 7 gerçek

1. Dürüst bir insanım. Minicik, ama gerçekten minicik, faydası olacak renkli yalanlar hariç, yalan söylemenin sonradan yaratacağı sonuçlara üzülmektense, kötü bile olsa doğruyu söylemeye inanırım. Bu en sevdiğim birinci özelliğim.
2. İyi bir insan olduğumu düşünüyorum, hatta bu konuda kimi zaman yorucu bile olabiliyorum. Ama, yine de en sevdiğim diğer özelliğim.
3. İnsanlarla birlikte olmayı severim, çabuk uyum sağlarım, eğlenceli de sayılırım. Ama, yalnızlığı da çok severim. Kendi alanım olmazsa nefes alamam. Zaman zaman sıkıldığım şeyleri gerçekten tam olarak bırakırım.
4. Kızdığım ve sinirlendiğim zaman çekilmez olurum.
5. Kariyer merakım çok yoktu, ama yine de hoşuma gidiyordu. Ancak, kızımın doğmasıyla hayata bakışım ve akışı çoook değişti. Onunla dolu dolu zaman geçirmeyi, büyümesini izlemeyi seçtim. Sonra, zamanı gelince yine işe döndüm ve kariyer yapmadan çalıştım. Bu ay sonunda da emekliliğim gerçekleşecek. Aslında emekli olmak gibi bir tutkum yoktu, sadece adet yerini bulsun, ve emeklerim boşa gitmesin diye resmileştiriyorum.
6. Kendimle ilgili en önemli sıkıntım kilolarım. Boz-yap gibi sürekli değişebilen bir beden-kitle indeksine sahibim, hala daha bir denge tutturamadım.
7. Olmayı en çoook sevdiğim yer evim. Yengeç burcu kadını için söylenen özellikler bende gerçekten var. Evimi, evimle uğraşmayı ve çocukluğumdan beri mutfakta zaman geçirmeyi, yaratmayı, insanları doyurmayı, güzel yemekler sunmayı çok seviyorum. Mutfakta en çok zeytinyağı ile denemeler yapmayı seviyorum. Margarin ve şu tabletleri (et-tavuk-sebze) hiç kullanmam. Zorunlu durumlarda tereyağı kullanırım. Kendimi zeytinyağı delisi olarak tanımlayabilirim.

Sorular:

Blog yazmaya ne zaman başladım?
2007 yılının Ekim ayında başladım. Ben bloglarla Sevgili Tijen’in sayfasıyla tanıştım ve hemen hemen ilk gününden itibaren sayfasını izledim. Paylaşımlar, dostluklar çok hoşuma gidiyordu, ama vaktim olmadığı için eve dönüşe bırakmıştım.
Blog yazılarımın konusunun belli bir çizgide olması için çaba gösteriyor muyum? Yoksa içimden geldiği gibi mi yazıyorum ?
İçimden geldiği gibi yazıyorum.
Blog yazmak için gün içinde bazı şeylerden feragat ediyor muyum?
Evde olduğum için feragat etmem gerekmiyor.
Blog yazmak benim için eğlenceli bir uğraşken şimdi artan bekleyiş yüzünden zorunlu bir hal almaya başladı mı ?
Çok zevk alıyorum. Hem yazmaktan, hem de diğer blog arkadaşlarımı ziyaret edip, onların yazdıklarını okumaktan. Zorunluluk olduğunu düşünmüyorum, kendi kontrolümde olan zevkli bir uğraş diye düşünüyorum.
Blog yazmayı ne kadar sürdüreceğim?
Canım istediği ve hoşuma gittiği sürece.

Kabul ederlerse bende Hülya, Feyza ve Sevim’i sobeliyorum.